من

سلام. من یه جوان سی ساله هستم. تحصیلکرده و متعهل. راستش این پست رو برای این دارم مینویسم که شاید کمی آروم بشم. من سالها ورزش کردم و تقریبا همه جای این سرزمین رو دیدم. مطالعه میکردم و گاه گاهی هنوز هم مطالعه میکنم.  

اما جدیدا خیلی احساس افسردگی میکنم. مهمترینش کارمه. خیلی کارمو دوست ندارم. خوب من سالها درس خوندم و الان با توجه به اینهمه هزینه و عمری که صرف کردم نباید یه لوازم یدکی فروش باشم که اینقدر هم اعصابشو با مشتری های بدقول خرد کنه. و خیلی چیزای دیگه. اما امیدوار هم هستم.  

درد من از هدر رفتن عمرمه و از اینکه با توجه به سالها تجربه فعالیت های اجتماعی ام الان حتی نمیشه چیزهایی رو که آموختم رو به جوون ترها یاد داد. افسوس و صد افسوس.